Het stofwisselingsproces en wat het betekent voor fitness
Wat is het?
De verschillende soorten voedsel die u eet, worden afgebroken door uw spijsverteringsstelsel en vervolgens omgezet in glucose, dat wordt gebruikt om al uw lichaamsfuncties aan te drijven. Je spieren gebruiken glucose om energie op te wekken en je hersenen gebruiken glucose om signalen te verzenden.
Hoe meer je eet, hoe meer glucose je lichaam nodig heeft om in energie om te zetten. Als je niet genoeg voedsel hebt of te veel calorieën consumeert, zal je lichaam spierweefsel gaan afbreken om de benodigde brandstof te krijgen.
Je lichaam kan glucose opslaan in glycogeen, maar als je niet genoeg voedsel hebt om je glycogeengehalte hoog te houden, begint je lichaam spierweefsel af te breken om de benodigde brandstof te krijgen. Dit proces wordt gluconeogenese genoemd en kan leiden tot gewichtstoename en afname van spiermassa.
Hoe we energie verbranden
Ons lichaam verbrandt energie om alles te doen, van ademen tot het verteren van voedsel. De verschillende soorten energie die ons lichaam gebruikt, zijn afhankelijk van de taak die voor ons ligt. Onze spieren gebruiken bijvoorbeeld aerobe energie (van zuurstof) om ons vooruit te helpen als we lopen. We gebruiken anaërobe energie (vanuit zonder lucht) wanneer hardlopen meer snelheid en kracht vereist dan lopen.
Al onze lichaamscellen hebben energie nodig om te functioneren, en het type energie dat we gebruiken kan van invloed zijn op hoe actief we zijn. Als je bijvoorbeeld veel suiker eet, zal je lichaam aerobe energie (uit zuurstof) gebruiken om het voedsel te verteren en glucose aan te maken als brandstof. Als u niet genoeg suiker in uw dieet heeft, zal uw lichaam in plaats daarvan spierweefsel afbreken voor brandstof.
Het proces vindt plaats in cellen en verbruikt zuurstof als energiebron. Het vereist een toevoer van voedsel (voedselopname) en water om correct te functioneren, wat resulteert in afvalproducten – kooldioxidegas is zo’n bijproduct; het is ook afhankelijk van verschillende enzymatische reacties die grote hoeveelheden warmte produceren wanneer ze op hoge niveaus functioneren of die verband houden met energetische processen.
Het omvat de vertering en het transport van stoffen van cel naar cel in het lichaam. We verwijzen ook naar intermediair of intermediair metabolisme wanneer we verwijzen naar cellulaire chemie en transport van chemicaliën tussen verschillende organismecellen (dwz "intercellulair"). De lever is een van de meest metabolisch complexe organen in het lichaam.
Het metabolische proces dat betrokken is bij spiereiwitsynthese is essentieel voor het goed functioneren van spieren. De energie die nodig is voor dit proces is afkomstig van glucose en aminozuren, die door enzymen die proteasen worden genoemd, in samenstellende delen worden afgebroken.
Wat regelt het metabolisme?
De stofwisseling van het lichaam wordt bepaald door de hoeveelheid energie die het lichaam nodig heeft om alledaagse taken uit te voeren. De belangrijkste controles op het metabolisme zijn voedselinname, lichaamsbeweging en hormonen. Voedselinname beïnvloedt de stofwisseling door het lichaam te voorzien van de energie die het nodig heeft.
De hoeveelheid calorieën die we eten wordt bepaald door onze eetlusthormonen, zoals ghreline en leptine. Lichaamsbeweging beïnvloedt ook het metabolisme door te helpen calorieën te verbranden. Bovendien kan lichaamsbeweging helpen de bloedsuikerspiegel te reguleren en de gezondheid van het hart te verbeteren.
Hormonen spelen ook een essentiële rol bij het reguleren van de stofwisseling. Insuline regelt bijvoorbeeld hoeveel glucose het lichaam gebruikt voor energie, terwijl glucagon helpt om de bloedsuikerspiegel te verhogen wanneer dat nodig is.
Snel metabolisme versus langzaam metabolisme?
Een snelle stofwisseling is een uitstekend ding om te hebben, omdat het betekent dat het lichaam snel kan afbreken en voedsel kan gebruiken voor energie. Het is uitstekend wanneer u snel calorieën moet verbranden, zoals tijdens een training of wanneer u probeert af te vallen.
Aan de andere kant kan een langzame stofwisseling betekenen dat het lichaam er langer over doet om af te breken en voedsel te gebruiken voor energie. Het kan na verloop van tijd leiden tot gewichtstoename omdat het individu mogelijk niet in staat is om voldoende calorieën te verbranden.
Welke omstandigheden beïnvloeden de stofwisseling?
Er zijn verschillende aandoeningen die het metabolisme kunnen beïnvloeden, waaronder obesitas, diabetes en hypothyreoïdie. Elke aandoening beïnvloedt de manier waarop het lichaam energie gebruikt en produceert, wat kan leiden tot problemen met gewichtsverlies of een verhoogde calorie-inname.
Het metabolisme wordt ook beïnvloed door hormonen, waaronder insuline en leptine. De hoeveelheid energie die door het lichaam wordt gebruikt en opgeslagen en het niveau van activiteit worden allemaal beïnvloed door hormonen. Daarnaast kunnen genetica en levensstijlkeuzes ook een rol spelen bij de stofwisseling.
Metabolische weefsels
De metabolische weefsels van het lichaam zijn verantwoordelijk voor de dagelijkse processen van energieproductie en -opslag en de synthese van specifieke eiwitten, DNA en andere essentiële moleculen. Deze weefsels omvatten spieren, vetcellen, levercellen en de hersenen.
De primaire energiebronnen voor deze organen zijn koolhydraat-, vet- en eiwitmetabolisme. Metabolische weefsels zijn constant bezig om aan de behoeften van het lichaam te voldoen. Het omvat het afbreken van voedsel in energie, het opslaan voor later gebruik en het maken van nieuwe eiwitten en andere moleculen.
Spieren
Metabolisch spierweefsel bestaat uit spiercellen en hun bijbehorende extracellulaire matrix. Het helpt om voedingsstoffen, zuurstof en water aan de spiercellen te leveren, terwijl het het transport van afvalproducten van de spieren vergemakkelijkt.
Het speelt ook een rol bij het reguleren van het calciumgehalte in de spiercel. Spierstofwisselingsweefsel is een dynamische en constant veranderende samenstelling van de spier. Het reageert op fysieke activiteit, inspanning en letsel door in omvang en aantal te groeien of te krimpen.
Myoblasten
Myoblasten zijn een soort spiercel die verantwoordelijk is voor de ontwikkeling en groei van skeletspieren. Myoblasten worden gevormd uit voorlopercellen, myocyten genaamd, die zich in weefsels zoals de spierlaag of het beenmerg van de huid bevinden. De myoblasten migreren vervolgens naar waar ze zullen fuseren met andere cellen om nieuwe spiervezels te creëren.
mitochondriën
Mitochondriën zijn de energieproducerende organellen in cellen. Ze zetten voedsel om in energie, die de cel gebruikt om te functioneren. Mitochondriën hebben twee hoofdtypen: fast-twitch en slow-twitch. Fast-twitch mitochondria zijn efficiënter in het snel produceren van energie, terwijl slow-twitch mitochondria beter zijn in het genereren van duurzame energie gedurende een langere periode.
Sarcoplasmatisch reticulum
De sarcoplasmatisch reticulumspier is een soort spier die helpt bij het verplaatsen van stoffen in het lichaam. Het wordt in veel lichaamsdelen aangetroffen, waaronder het hart, de longen en de lever. De sarcoplasmatisch reticulumspieren helpen om snel samen te trekken en te ontspannen. Ze zijn ook verantwoordelijk voor het opslaan van energie, zodat deze organen correct kunnen functioneren.
Sarcomeren
Het sarcomeren-spiertype is een groep dwarsgestreepte spiercellen die de samentrekkende elementen in skeletspieren vormen. Elke sarcomeer omvat ongeveer 60 myofibrillen die in twee lange ketens zijn gerangschikt. De kettingen overlappen en glijden langs elkaar, samentrekkend om beweging te produceren.
Sarcomeren zijn het cruciale element bij het genereren van contractiele kracht en zijn verantwoordelijk voor het verkorten van de spierlengte. Ze spelen ook een rol bij het in stand houden van de spanning in de spieren en bij het regelen van de bewegingssnelheid en -richting.
Vetcellen
Vetcellen zijn een soort cel die in het lichaam wordt aangetroffen en die energie opslaat. De vetcellen in het lichaam zijn onder te verdelen in twee soorten: bruin en wit. Bruin vet komt vooral voor bij baby's en jonge kinderen, terwijl wit vet vaker voorkomt bij volwassenen.
Bruin vet is uniek omdat het ons warm houdt als we het koud hebben en ons ook kan helpen gewicht te verliezen door calorieën te verbranden. Aan de andere kant is wit vetweefsel (WAT) verantwoordelijk voor het opslaan van energie als vetten. WAT vormt het grootste deel van uw buikstreek en rond uw inwendige organen
Lever
De lever is een groot en complex orgaan dat zich rechtsboven in de buik bevindt. Het speelt een essentiële rol in het metabolisme door voedsel te verwerken tot energie, eiwitten en andere voedingsstoffen die het lichaam nodig heeft. De lever helpt ook om het lichaam te ontdoen van gifstoffen en afvalproducten.
De lever is verdeeld in vier hoofdsecties: de rechter en linker lobben, het centrale gedeelte en de staart. De rechter kwab is groter dan de linker en bevat meer cellen die verantwoordelijk zijn voor de eiwitsynthese. Het centrale deel is kleiner dan de andere twee delen en speelt een rol bij de verwerking van vet, koolhydraten en cholesterol. De staart bestaat uit verschillende kleine lobben die betrokken zijn bij de galproductie.
Hersenen
Het hersenstofwisselingsweefsel is een soort weefsel in het menselijk lichaam dat helpt bij het verwerken en gebruiken van energie. Dit weefsel omvat cellen die voedsel, zuurstof en glucose-energie produceren. Het helpt ook om andere lichaamsdelen te controleren door signalen te verzenden.
Bovendien helpt het metabolische weefsel van de hersenen om het lichaam gezond te houden door te helpen bij de productie van hormonen. De weefsels in de hersenen helpen ook om beschadigde cellen te regenereren. Als het metabolische weefsel van de hersenen niet correct werkt, kan dit problemen veroorzaken met geheugen, concentratie en andere vermogens.
Het anabole pad
De anabole route is het proces van het opbouwen van spiermassa. Het lichaam breekt af en gebruikt bestaand spierweefsel voor energie. De eerste stap in de anabole route is de afbraak van spiereiwit. Dit proces wordt gecontroleerd door insuline, testosteron en groeihormoon. Deze hormonen helpen bij het activeren van enzymen, proteasen genaamd, die spiereiwitten afbreken tot aminozuren.
De aminozuren worden vervolgens gebruikt voor energie door het lichaam of opgeslagen in spieren voor later gebruik. De volgende stap in de anabole route is de constructie van nieuw spierweefsel. Dit proces omvat het toevoegen van extra aminozuren aan bestaande spiercellen om groter en sterker te worden.
Anabolisme verwijst naar het bouwen van nieuwe weefsels of het maken van een product van meer dan één chemische stof. De anabole route is belangrijk voor sporters die spiermassa willen opbouwen. Het kan ook nuttig zijn voor mensen die proberen af te vallen door opgeslagen vet af te breken.
De katabole weg
De katabole route is het proces waarbij spierweefsel wordt afgebroken. Het treedt op wanneer het lichaam bestaand spierweefsel niet kan gebruiken voor energie en zich moet wenden tot opgeslagen vetcellen voor levensonderhoud. De katabole route kan worden versneld door intensieve inspanning of honger.
Het afbreken van spierweefsel resulteert in het vrijkomen van energie, die vervolgens wordt gebruikt om andere processen in het lichaam van brandstof te voorzien. De katabole route kan gevaarlijk zijn als deze niet goed wordt beheerd. Overmatig katabolisme kan leiden tot spierverlies, wat resulteert in verminderde kracht en mobiliteit.
Eiwitten
Eiwitten zijn essentieel om het lichaam goed te laten functioneren. Het is een belangrijk onderdeel van spieren, bloedvatwanden en andere weefsels. Eiwit helpt het lichaam voedsel af te breken in energie en bouwstenen die nodig zijn om te overleven. Het metabolische proces omvat het afbreken van eiwitten in hun individuele aminozuren, die vervolgens door het lichaam worden gebruikt om nieuwe eiwitten te maken of worden opgeslagen als brandstof.
Eiwit is essentieel voor het behoud van spiermassa en het voorkomen van gewichtstoename. Het helpt het lichaam ook om voedsel te verteren, energie te produceren en een gezond bloeddrukniveau te handhaven. Bovendien kan eiwit ontstekingen in het lichaam helpen verminderen en een rol spelen bij de cognitieve functie.
Voeding
De verschillende weefsels in het lichaam gebruiken verschillende soorten voedingsstoffen om energie te produceren. Koolhydraten, eiwitten en vetten worden allemaal door cellen gebruikt om ATP (adenosinetrifosfaat) te genereren, een molecuul dat energie levert aan spieren en andere organen.
Het lichaam breekt voedsel af in deze drie soorten voedingsstoffen en stuurt ze vervolgens naar verschillende lichaamsdelen, waar ze worden gebruikt om energie te produceren. Het proces waarbij voedsel wordt afgebroken en omgezet in energie, wordt metabolisme genoemd.
Het metabolische proces verbeteren
Zorg er daarnaast voor dat je veel water drinkt en vermijd het eten van te veel bewerkte voedingsmiddelen. Deze voedingsmiddelen kunnen je stofwisseling schaden omdat ze veel ongezonde vetten en suikers bevatten.
Als je het proces van het verbranden van calorieën wilt versnellen, begin dan met het bijhouden van je voedselinname met behulp van een app voor het bijhouden van calorieën. Het zal u helpen om weloverwogen beslissingen te nemen over wat u moet eten en hoeveel u moet bewegen.
Conclusie
De metabolisch proces is het totaal van alle chemische reacties in het lichaam om energie te leveren en het leven in stand te houden. Het proces begint met voedsel dat wordt ingenomen en door de maagzuren wordt afgebroken tot kleinere moleculen.
Deze kleine moleculen worden vervolgens door het spijsverteringsstelsel naar cellen door het hele lichaam getransporteerd, waar ze worden gebruikt voor de productie van energie of worden opgeslagen als vet, spieren of botten. Zodra deze taken zijn voltooid, verlaten afvalproducten het lichaam.
BioScanTM kan helpen bij het identificeren van gezondheidsproblemen die mogelijk andere symptomen veroorzaken. Door de onderliggende oorzaak van deze symptomen te identificeren, kunnen zorgverleners een effectief protocol bieden om het probleem aan te pakken.
Het geeft ook een overzicht van de algemene gezondheidstoestand van het lichaam en kan helpen bij het identificeren van mogelijke risicofactoren. Deze informatie kan helpen bij het maken van weloverwogen keuzes voor voeding, lichaamsbeweging en andere levensstijlen.