Wat is medisch casemanagement?
De vier fasen
De vier fasen van medisch casemanagement zijn screening, beoordeling, risicovermindering en planning.
Fase 1: Screening
De screeningsfase omvat het identificeren van patiënten die hulp nodig hebben bij hun medische zorg. Het kan het beoordelen van patiëntinformatie omvatten om te bepalen of de patiënt in aanmerking komt voor casemanagementdiensten, het beoordelen van zijn gezondheidstoestand en het bepalen of er preventieve maatregelen nodig zijn.
Fase 2: beoordelen
De beoordelingsfase van medisch casemanagement is het evalueren van de medische toestand van een patiënt en het ontwikkelen van een zorgplan met de arts van de patiënt. Patiënten en hun artsen zullen tijdens deze fase symptomen en gewenste resultaten bespreken. Zodra de beoordeling is voltooid, worden patiënten toegewezen aan een van de drie casemanagementcategorieën: acute zorg (korte termijn), intermediaire zorg (middellange termijn) of langdurige zorg.
Patiënten met acute zorg krijgen voorrang en moeten zo snel mogelijk worden gezien. Opties kunnen medicatie, chirurgie of fysiotherapie zijn. Acute zorgpatiënten worden meestal binnen enkele dagen na ziekenhuisopname ontslagen.
Intermediate care-patiënten worden over het algemeen niet in het ziekenhuis opgenomen, maar hebben mogelijk hulp nodig bij dagelijkse activiteiten zoals baden en eten. Ze zullen waarschijnlijk voor langere tijd in dezelfde instelling blijven en kunnen verwachten daar te blijven totdat hun toestand verbetert of ze naar langdurige zorg gaan.
Langdurige zorgpatiënten zijn doorgaans ouderen en hebben mogelijk XNUMX uur per dag zorg nodig. Deze patiënten worden meestal opgenomen in een instelling en vervolgens overgebracht naar een verzorgingshuis voor langdurige zorg of een gespecialiseerde woning naarmate hun toestand verbetert of verslechtert.
Fase 3: Risicovermindering
De risicoreductiefase van medisch casemanagement is ontworpen om patiënten met chronische problemen te helpen hun gezondheid te beheersen en toekomstige ziekte-episodes te voorkomen. Het doel is om de algehele blootstelling van de patiënt aan risico's te verminderen, zoals het ontwikkelen van nieuwe infecties of het verergeren van bestaande aandoeningen.
Patiënten worden tijdens de risicoreductiefase regelmatig gecontroleerd op eventuele bestaande aandoeningen. Ze kunnen ook preventieve medicijnen of therapieën krijgen voorgeschreven, zoals vaccins of antibiotica, die kunnen helpen hun kansen om ziek te worden te verkleinen. In sommige gevallen kunnen patiënten ook worden doorverwezen voor gespecialiseerde zorg, zoals fysiotherapie of logopedie.
Fase 4: plannen
De planningsfase van medisch casemanagement is een essentiële stap in het proces. Het helpt om de behoeften van de patiënt te identificeren, een zorgplan te ontwikkelen en te coördineren met andere zorgverleners. Tijdens deze fase worden patiënten en hun families vaak geïnterviewd om informatie te verzamelen over hun gezondheidsgeschiedenis en huidige toestand. De gegevens worden vervolgens gebruikt om een plan op te stellen dat het beste aansluit bij de behoeften van de patiënt.
Het kan ook directe communicatie met verzekeringsmaatschappijen en overheidsinstanties vereisen. Al deze entiteiten hebben specifieke richtlijnen die moeten worden gevolgd om vergoeding te ontvangen. De planningsfase kan veel tijd en moeite kosten, maar is essentieel om ervoor te zorgen dat patiënten de meest effectieve resultaten krijgen.
Opleiding medisch casemanagement
Een medische casemanager heeft doorgaans een bachelordiploma in verpleegkunde, maatschappelijk werk of een ander gerelateerd vakgebied. Certificering van casemanagers is normaal gesproken niet vereist, maar sommige casemanagementprogramma's bieden certificering als extra voordeel. De belangrijkste kwalificatie voor een medisch casemanager is het vermogen zich in te leven in de patiënt en een naast familielid.
Casemanagement vaardigheden
Een medische casemanager is een professional die patiënten helpt met hun zorgbehoeften door hun communicatie met artsen en andere zorgprofessionals te beheren, afspraken te organiseren en te regelen, de voortgang van de patiënt bij te houden en de zorg te helpen coördineren. Ze kunnen ook betrokken zijn bij onderzoeksprojecten of patiëntenbelangenbehartiging.
Bovendien kan een medische casemanager communicatieve, organisatie-, patiëntenzorg- en onderzoeksvaardigheden nodig hebben. Ze moeten in staat zijn om meerdere taken tegelijkertijd uit te voeren met aandacht voor detail en een scherp oog voor mogelijke problemen. Een goede casemanager heeft ook uitstekende probleemoplossende vaardigheden en kan dat ook inleven in patiënten.
Werkervaring op de werkvloer
Medische casemanagers doen ervaring op in het werken met patiënten of hun families in een patiëntenzorgomgeving. Ze kunnen ook met patiënten werken in onderzoeksstudies of als een team dat nieuwe therapieën ontwikkelt. Sommige medische casemanagers werken mogelijk ook met patiënten in een klinische onderzoeksomgeving.
Ze helpen patiënten om deel te nemen aan onderzoeken door ondersteuning en advies te geven, studiemedicatie en -resultaten bij te houden en patiëntenbezoeken aan het onderzoekscentrum te regelen.
Certificeringen voor casemanagement
Veel medische casemanagementprogramma's vereisen ook aanvullende certificering, zoals de National Association of Social Workers (NASW) of Certified Case Manager (CCM) referentie.
National Association of Social Workers (NASW)
De NASW-certificering is een professionele aanduiding die wordt gegeven aan degenen die aan specifieke vereisten voldoen en een geaccrediteerd programma hebben voltooid. Het kan hen helpen werk te vinden in de geestelijke gezondheidszorg, middelenmisbruik en specifieke diensten.
Het NASW-certificeringsproces omvat het voltooien van een geaccrediteerd programma, slagen voor een nationaal examen en registratie bij de NASW. Kandidaten moeten ook ten minste drie jaar ervaring hebben in het werken in instellingen voor maatschappelijk werk voordat ze certificering kunnen aanvragen.
Gecertificeerd Casemanager (CCM)
A Gediplomeerd casemanager heeft een grondige training en certificering ondergaan in het casemanagementproces. Ze kunnen leiderschap en vaardigheden bieden om gevallen van personen met een psychische aandoening, middelengebruik of andere chronische aandoeningen te helpen behandelen.
Ze zijn vaak het eerste aanspreekpunt voor mensen met een psychische aandoening en kunnen hen helpen toegang te krijgen tot noodzakelijke diensten en ondersteuningssystemen. Ze coördineren ook gevallen met families, zorgverleners, patiënten en andere medische professionals en werken mogelijk samen met andere instanties of non-profitorganisaties om casemanagementdiensten te verlenen.
Casemanagement versus zorgmanagement
Medical Care Management is een soort patiëntgerichte communicatiedienst die door ziekenhuizen wordt gebruikt om de patiëntenzorg in verschillende omgevingen te coördineren (bijv. intramurale afdelingen, klinieken en thuiszorgdiensten).
Zorgbeheer vergemakkelijkt de communicatie tussen artsen van patiënten, families/verzorgers, ondersteunend personeel en administratief personeel binnen een instelling, zodat patiënten kunnen worden geïnformeerd over hun zorg, hulp kunnen krijgen bij het beheer van hun gezondheidszorg en kunnen worden verbonden met beschikbare bronnen die kunnen helpen ze leven gezonder.
Voordelen voor patiënten en familie
De medisch casemanagement Het is aangetoond dat het proces de patiëntresultaten verbetert door het aantal onnodige bezoeken en ziekenhuisopnames te verminderen, de communicatie tussen patiënten en geschikte zorgverleners te verbeteren en patiënten gepersonaliseerde informatie te verstrekken.
BioScanTM kan helpen bij het identificeren van eventuele medische problemen die een patiënt mogelijk ondervindt, en kan informatie verstrekken aan de medische casemanager over de algehele gezondheid van de patiënt. De gegevens kunnen helpen bij het nemen van beslissingen over de ondersteuningsmogelijkheden voor de patiënt en kunnen er ook toe leiden dat aanvullend onderzoek wordt aanbevolen.