Wat u moet weten over eccriene zweetklieren
Zweten is een natuurlijk proces dat helpt bij het reguleren van de temperatuur. Eccriene zweetklieren worden geactiveerd in warme en koude omstandigheden wanneer het lichaam afkoelt of wordt opgewarmd. Deze klieren produceren zweet dat verdampt van het huidoppervlak, waardoor een verkoelend effect ontstaat in vochtige omstandigheden en opwarmen in droge omstandigheden.
Apocriene versus eccriene zweetklieren
- Eccriene klieren, die meer dan 2 liter zweet per dag kunnen genereren.
- Apocriene zweetklieren, die zich alleen in bepaalde delen bevinden, hebben een dikke, dichtere en vettige afscheiding. Deze uitgescheiden stof komt vrij tijdens de puberteit of wanneer een persoon opmerkelijke emoties ervaart.
Hoe eccriene zweetklieren afkoelen
Naast een beschermende laag tegen gevaren en schadelijke bacteriën, is het ook verantwoordelijk voor het binnen een gezond bereik houden van de temperatuur. Afhankelijk van milieu omstandigheden en andere factoren zoals lichaamsbeweging, heeft het lichaam verschillende strategieën nodig voor temperatuurregulatie.
Eccriene klieren en zweet
Er zijn ongeveer 3 miljoen zweetklieren bij de mens, maar tot 50% daarvan zijn eccriene klieren. Er kunnen er tot 1.5 miljoen bij een mens zijn, met de meeste eccriene zweetklierlocaties op de voetzolen, handpalmen en het voorhoofd.
Deze klieren produceren een heldere vloeistof die voornamelijk bestaat uit water met kleine hoeveelheden ionen en andere elektrolyten. De vloeistof uit de eccriene klieren staat bekend als zweet. Het zweet bevat meestal 99% water en 1-2% opgeloste stoffen, waardoor een hypotone oplossing ontstaat.
De interne omgeving van een mens is graag rond de 98 ° F (36 ° C). Omdat het doel hiervan is om het lichaam af te koelen, worden eccriene klieren geactiveerd in warme en koelere gebieden. Deze klieren zweten en verdampen van de huid, waardoor verkoelende effecten ontstaan in vochtige ruimtes en verwarmende effecten in droge omstandigheden.
Het menselijk lichaam regelt zijn temperatuur voornamelijk door de verdamping van zweet op de huid. Het zweet bevat ook kleine hoeveelheden ureum, melkzuur en urinezuur. Dit zijn de belangrijkste componenten in zweetgeur. Een eccriene zweetklierfunctie is om iets te creëren dat vergelijkbaar is met lichaamsvloeistoffen die dit effect helpen creëren wanneer het in de lucht verdampt.
De meeste mensen zullen zweten als de huidtemperatuur ongeveer 86 °C bereikt. Het zweet is volledig geurloos totdat het bacteriën op de huid ontmoet. Het breekt in het zweet stoffen af die een onaangename geur afgeven.
De hoeveelheid die iemand zweet, kan variëren op basis van medische genetica, leeftijd, geslacht, trainingsintensiteit en zelfs psychologische factoren. Wanneer deze klieren geactiveerd worden, kunnen ze gemiddeld tussen de 0.5 en 2 liter zweet per uur produceren.
Eccriene zweetklierinfectie
Omdat deze kliertypen zo'n grote hoeveelheid vloeistof afgeven, zijn ze vatbaar voor infectie door micro-organismen, waaronder schimmels. Het komt het meest voor wanneer de eccriene klieren zijn geblokkeerd of niet goed kunnen functioneren. Als dit in slechts één deel van de huid voorkomt, kan het ongemakkelijk en zelfs pijnlijk zijn met roodheid, zwelling, warmte en jeuk. Dit zijn tekenen van een ontsteking.
Als de eccriene zweetklieren verstopt raken, kan dit leiden tot een ernstige infectie. Het kan leiden tot gezwollen bultjes onder de huid, die zich ontwikkelen als reactie op externe triggers zoals hitte en zweet. Deze bultjes verschijnen op gebieden die bedekt zijn met kleding, vooral op plaatsen waar de huid in nauw contact staat met andere huid.
Het begint meestal met slechts één klier en verspreidt zich vervolgens naar anderen in datzelfde gebied. Zodra ze geïnfecteerd raken, kunnen ze opzwellen en een gele of witte afscheiding produceren. Als schimmel huidinfecties het probleem veroorzaakt, zal het de huid barsten en na verloop van tijd een branderig gevoel geven. Eccriene zweetklierinfectie vereist het aanpakken van de bron en elk ongemak en pijn die hierdoor wordt ervaren.
Andere factoren
Sommige andere aandoeningen kunnen ook verband houden met de overproductie van zweet. Waaronder:
Hyperhidrose: Dit is overmatig zweten dat verder gaat dan wat nodig is voor normale temperatuurregulatie. In de meeste gevallen zal dit het hele lichaam aantasten, maar in sommige gevallen kan het slechts één deel aantasten, zoals de handen, voeten, het gezicht of de oksels. Veel triggers kunnen dit verergeren, waaronder stress en warmer weer. Hyperhidrose kan ook op willekeurige tijdstippen gedurende de dag voorkomen.
Obesitas: Hoewel obesitas een probleem is vanwege de gerelateerde gezondheidsproblemen, kan het ook zweten veroorzaken. De massa bij zwaarlijvige mensen heeft de neiging exponentieel toe te nemen en draagt aanzienlijk bij aan hun warmteproductie.
Het nerveuze systeem: Blessures kunnen ook overmatig zweten veroorzaken. Deze omvatten het zenuwstelsel, hetzij door de structuur ervan te beïnvloeden of door het ineffectief te laten werken. In deze gevallen werken de zweetklieren correct, maar is er interferentie met hun hersencommunicatie.
Alcohol: Alcoholgebruik kan ook bijdragen aan zweten. Alcohol verhoogt direct de activiteit van de eccriene zweetklieren en veroorzaakt de aanmaak van adrenaline, waardoor dit erger wordt.
Hyperthermie: Dit betekent dat de kerntemperatuur van het lichaam buiten zijn normale bereik stijgt. Het is meestal het gevolg van blootstelling aan extreme hitte, maar sommige medicijnen houden hier verband mee.
medicijnen: Veel van deze kunnen ook zweten veroorzaken. Als uw patiënten merken dat ze genoeg zweten om zich zorgen te maken over hun medicijn, observeer ze dan en controleer ze op andere effecten. Coördineer alstublieft met de andere zorgverleners van uw patiënt om ervoor te zorgen dat ze de zorg behouden en zweten tot een minimum beperken.
Spanning: Stress van welke aard dan ook - fysiek, mentaal of emotioneel - kan ook de kerntemperatuur van het lichaam verhogen en zweten veroorzaken. Door stress veroorzaakt zweet kan de oorzaak zijn van aanzienlijk ongemak. Houd bij het beoordelen van zweten bij patiënten rekening met eventuele andere factoren die hiermee verband kunnen houden, zodat u hen betere zorg kunt bieden.
Kom in actie
Anti-transpiranten/deodoranten – Het is een van de meest gebruikte methoden om zweten tegen te gaan. In wezen werkt het door ingrediënten te gebruiken die het vermogen van klieren om te zweten onderbreken of belemmeren. Hoewel dit zeer effectief is, kan niet iedereen deze optie gebruiken. Deodorants helpen alleen om onaangename geuren veroorzaakt door zweet te elimineren, maar zullen zweten niet volledig voorkomen.
Warme kleding - Voor degenen die problemen hebben met warmteproducerende situaties zoals obesitas, kan verwarmende kleding een goede keuze zijn. Het is omdat ze actief helpen om warmte vast te houden. Verwarmende kleding komt meestal als een full-body pak of een onderhemd dat je over je kleding draagt.
Chirurgische opties - Als alle andere protocollen hebben gefaald, is een operatie wellicht de meest betrouwbare beschikbare optie. Het betekent meestal het verwijderen van een deel van het huidoppervlak of de zweetklieren. Chirurgie is de meest agressieve optie, dus u moet ervoor zorgen dat uw patiënt de risico's aankan. Het kan ook littekens veroorzaken, wat van invloed zal zijn op hoe zweetklieren in de toekomst werken.
Endoscopische thoracale sympathectomie (ETS) - Een chirurgische procedure die signalen van de hersenen naar zweetklieren onderbreekt. U kunt dit kiezen voor degenen die hyperhidrose hebben in slechts één klinisch gebied. Deze procedure is bedoeld voor patiënten die overmatig zwetende handen en voeten hebben en geen tekenen van hyperhidrose vertonen.
Snelle beoordeling met behulp van BioScan
Iedereen zweet. Het is een natuurlijk en noodzakelijk proces dat we gebruiken om af te koelen wanneer het oververhit raakt. Zweten kan ook worden gebruikt als een manier om op te warmen als het te koud wordt. Wanneer de eccriene zweetklieren van een persoon niet correct functioneren, kunnen ze zweten of andere bijwerkingen krijgen waardoor ze niet lekker in hun vel zitten.
Als u uw patiënten wilt helpen die lijden aan eccriene klierproblemen, moet u leren hoe een goede beoordeling kan leiden tot betere zorgopties die hun lijden stoppen en tegelijkertijd de zorgkosten verlagen. De eerste stap bij het beoordelen van problemen met de eccriene klier is begrijpen waardoor ze worden veroorzaakt.
Een grondig begrip van hoe iemand reageert op verschillende stressoren is de beste manier om vooruit te komen. Zorg van goede kwaliteit omvat het snel en efficiënt uitvoeren van een uitgebreide evaluatie met behulp van een tool die u van alle benodigde informatie voorziet. Houd indien mogelijk vast aan niet-invasieve testprocedures, omdat ze minder riskant zijn voor degenen die al worstelen met ongemakkelijke symptomen.
BioScanTM is een moderne, niet-invasieve methode die u kunt gebruiken om de typische reacties op stressoren te beoordelen en te testen. Het is goedgekeurd door de Amerikaanse FDA en maakt gebruik van een ultramodern GRS-systeem (galvanische huidreactie) systeem dat volledig draagbaar is en zelfs buiten uw kliniek kan worden gebruikt. Hij is klein genoeg om in een kleine laptoproltas te passen.
Het instellen van het apparaat duurt slechts enkele minuten en kan op meerdere locaties worden gebruikt, zoals klinieken, huizen en werkplekken. De BioScan wordt gekoppeld aan een softwaretoepassing die op uw computer of laptop is geïnstalleerd. Het zal een gedetailleerd rapport en een grafiek presenteren, zodat u het kunt gebruiken om een effectief regime voor uw patiënt te plannen.